ชาวแต้จิ๋วมีของว่างยอดฮิตชนิดหนึ่ง ที่ถือเป็นหนึ่งในเอกลักษณ์สำคัญของอาหารแต้จิ๋วเลยทีเดียว นั่นคือ “ก้วย” เป็นอาหารที่ทำจากแป้งข้าวเจ้า หรือแป้งข้าวเหนียว มีลักษณะเป็นแผ่นแป้งห่อไส้ นึ่งสุก หรือนึ่งแล้วทอดก็ได้ เป็นอาหารที่อยู่คู่กับวิถีชีวิตและความเชื่อของคนแต้จิ๋วมาตลอด และมีความสำคัญเทียบได้กับหมั่นโถว และเกี๊ยวหรือเจี่ยวจือ ของชาวจีนทางเหนือ ซาลาเปา (ติ่มซำ) ของชาวกวางตุ้ง
 
ขนมก้วยของชาวแต้จิ๋วนั้นมีหลายชนิดมาก เฉพาะส่วนที่อยู่ในกลุ่มขนมกุยช่าย ก็สามารถแยกย่อยไปตามชนิดของไส้ที่ผสมหรือห่อไว้ได้หลายอย่าง เช่น กูไช่ก้วย ขนมก้วยไส้ผักกุยช่าย หรือขนมกุยช่าย สุงก้วย ขนมก้วยไส้หน่อไม้ หมั่งกวงก้วย ขนมก้วยไส้มันแกว โอ่วก้วย ขนมก้วยไส้เผือก ไช่ถ่าวก้วย ขนมก้วยไส้ไชเท้า จุกบีก้วย ขนมก้วยไส้ข้าวเหนียว (ปรุงทรงเครื่อง) เป็นต้น ขนมก้วยประเภทขนมกุยช่ายนี้ มักห่อเป็นรูปทรงกลมแบน ทรงครึ่งวงเดือน หรือทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้า เรียกว่าไม่มีรูปทรงตายตัว หรือในอีกรูปแบบหนึ่ง ไม่ห่อเป็นไส้ แต่เอาส่วนผสมที่ปรุงหรือผัดแล้ว เช่น ผักกุยช่าย เผือก หรือไชเท้า (ขูดเป็นเส้น) คลุกผสมกับแป้งโดยตรง นึ่งสุกแล้วตัดเป็นชิ้นสี่เหลี่ยมทอดน้ำมัน แบบนี้ชาวแต้จิ๋วก็เรียกก้วยเหมือนกัน

ในบ้านเราเรียกขนมชนิดนี้ติดปากว่า “ขนมกุยช่าย” มีวิธีการทำคล้ายคลึงกับของแต้จิ๋ว เพียงแต่มีรสชาติและขนาดต่างกันไป สำหรับขนมกุยช่ายที่เป็นที่นิยมในไทย มี 3 แบบ คือ ขนมกุยช่ายแบบแต้จิ๋ว ที่ทำเป็นก้อนขนาดใหญ่ ขนมกุยช่ายแบบถาด ที่ใส่กุยช่ายกวนไปพร้อมแป้งแล้วนึ่งให้สุก และขนมกุยช่ายปากหม้อหรือขนมกุยช่ายแป้งสด ซึ่งใช้แป้งแบบข้าวเกรียบปากหม้อ แต่เปลี่ยนไส้เป็นกุยช่ายผัดแทน