ถ้าให้พูดถึงเรื่องความสุกของเนื้อสเต๊ก เพื่อน ๆ บางคนอาจยังไม่รู้จักกันสักเท่าไหร่ ซึ่งความสุกของเนื้อสเต๊กนั้นก็คือ ปริมาณช่วงเวลาในการเตรียมสเต๊กที่ขึ้นอยู่กับความชอบของแต่ละบุคคล โดยการวัดระดับความสุกมักจะใช้กับสเต๊กเนื้อวัว เนื่องจากเนื้อชนิดอื่น เช่น เนื้อหมู จำเป็นต้องทำให้สุกทั่วทั้งชิ้น เพื่อฆ่าเชื้อที่ทำอันตรายต่อมนุษย์ที่อยู่ภายในเนื้อ

แรร์ (Rare) เป็นระดับการสุกแบบสด ๆ เนื้อด้านนอกสีน้ำตาลอมเทา เนื้อส่วนกลางยังคงเป็นสีแดงและสีชมพู เรียกได้ว่าเนื้อระดับ แรร์ นี่ล่ะที่เต็มไปด้วยความฉ่ำของเนื้อสด ๆ

มีเดียมแรร์ (Medium Rare) เป็นระดับเนื้อที่ยังคงความฉ่ำอยู่ ซึ่งเนื้อด้านนอกจะเป็นสีน้ำตาลอมเทา เนื้อส่วนกลางเป็นสีแดงน้อยกว่าระดับแรร์เพียงเล็กน้อย ซึ่งส่วนมากถ้าไม่ได้สั่งอะไรพิเศษ ร้านที่ขายสเต๊กจะจัดเตรียมในระดับมีเดียมแรร์ไว้ให้

มีเดียม (Medium) เป็นเนื้อที่สุกระดับปานกลาง และได้รับความนิยมมากที่สุด ซึ่งเนื้อด้านในสุดเป็นสีชมพู โดยเนื้อส่วนอื่นจะเป็นสีน้ำตาลอมเทา ดูสุกแบบเต็มที่ เรียกได้ว่าความสุกระดับมีเดียมนี้ ให้ทั้งความหอมหวานได้เป็นอย่างดี

มีเดียมเวลล์ (Medium Well) เป็นระดับที่สุกเกือบทั้งชิ้น เนื้อทั้งหมดจะเป็นสีน้ำตาลอมเทา โดยจะเห็นเพียงสีชมพูเรื่อ ๆ ความฉ่ำของเนื้อจะเริ่มลดลงที่ระดับนี้

เวลล์ดัน (Well Done) เป็นระดับเนื้อที่สุกอย่างเต็มที่ เนื้อทั้งหมดจะเป็นสีน้ำตาลอมเทา ถึงแม้ความฉ่ำและความนุ่มของเนื้อจะลดลง แต่เนื้อจะสุกทุกส่วนเหมาะสำหรับคนที่ชอบความสุกมากที่สุด

โอเวอร์คุ๊ก (Overcook) เป็นระดับเนื้อที่ไหม้เกรียมจนเป็นสีดำ เนื้อจะแห้งแข็งและกระด้าง และอาจมีรสขมบ้าง