เคยปลูกถั่วงอกกินเองกันหรือเปล่าคะ จำได้ว่าตอนเด็ก ๆ มีวิชาเรียนที่ต้องปลูกถั่วงอกส่งคุณครู อารมณ์ตอนนั้นเหมือนเลี้ยงลูกเลย เพราะทั้งรักทั้งห่วง กลัวไปหมดว่าถั่วจะเน่ามั้ย มันจะโตมั้ย พอโตแล้วจะกินได้มั้ย ระแวงไปหมดกลัวว่ามันจะตาย เพราะโดนพี่ ๆ ในบ้านขู่ไว้เยอะว่าใส่น้ำเยอะจะเน่า ใส่น้ำน้อยจะตาย เวลาเดินไปไหนไกล ๆ ก็รีบวิ่งกลับมาดู จนพี่ ๆ แซวว่าแค่ปลูกถั่วงอกแต่กลับทำตัวเหมือนเลี้ยงลูกซะอย่างนั้น
 
วันก่อนนั่งดูรายการอาหารใน YouTube เจอกับวิธีการเพาะถั่วแบบต่าง ๆ ให้เป็นรากเล็ก ๆ ออกมา หน้าตาคล้ายกับถั่วงอก แต่ฝรั่งเขาทำมาจากเมล็ดพันธุ์หลายชนิด อาทิ ควินัว ถั่วเลนทิล ถั่วลูกไก่ ซึ่งวิธีการทำก็คล้ายกับถั่วงอก คือนำเมล็ดมาแช่น้ำทิ้งไว้ 1 คืน (12 ชั่วโมง) เทน้ำทิ้ง แล้ววางไว้ในที่ไม่มีแสงแดด โดยต้องนำมาล้างน้ำวันละ 1 ครั้ง ทำวนไปเรื่อย ๆ ไม่กี่วันก็ได้ถั่วงอกหลากชนิดเอาไว้กินแล้ว สำหรับถั่วงอกนั้นนับเป็นมรดกทางวัฒนธรรมอาหารของเอเชีย เนื่องจากถูกบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์จีน และ ญี่ปุ่น เป็นเวลานานนับพันปี จากข้อมูลในหนังสือ Honzou Wamyou ที่เขียนขึ้นมาในสมัย เฮอัน ค.ศ. 794-1185 เป็นหนังสือเกี่ยวกับการใช้พืชมารักษาโรคของญี่ปุ่น ต่อมาในยุค เอโดะ ค.ศ. 1603-1868 ระบุว่ามีการนำเมล็ดถั่วเปลือกดำมาใช้ในการรักษาโรค จนกระทั่งปลายยุคสมัย เมจิ ค.ศ. 1868-1912 มีการนำเมล็ดถั่วมาเพาะปลูกในเชิงการเกษตร และแพร่ขยายไปสู่ภัตตาคารของประเทศจีน ถั่วงอกก็เริ่มถูกนำบริโภคในระดับครัวเรือนอย่างกว้างขวาง