Peach รสหวานฉ่ำที่เมืองโอคายาม่า

        ถ้าพูดถึงประเทศที่มีอิทธิพลมากในเรื่องของการ์ตูนคงหนีไม่พ้นประเทศญี่ปุ่น ยอมรับว่าเป็นอีกคนหนึ่งที่เป็นสาวกหนังสือการ์ตูนมาตั้งแต่เด็ก ๆ ไม่ว่าจะเป็นการ์ตูนผู้หญิงแนวตาหวาน หรือการ์ตูนผู้ชายอย่างโคนัน นอกจากนั้นยังชอบอ่านนิทานพื้นบ้านอีกหลายเรื่อง และเรื่องที่ติดอกติดใจมาตั้งแต่เด็กก็คือ โมโมทาโร่

       โมโมทาโร่… เป็นเรื่องเล่าของตายายคู่หนึ่งที่เจอกับผลลูกท้อยักษ์ลอยอยู่ในแม่น้ำ แต่พอผ่าออกมากลับกลายเป็นเด็กชายหน้าตาน่ารักอยู่ด้านใน ตายายจึงตั้งชื่อให้เด็กชายว่า "โมโมทาโร่" นั่นเอง (โมโม แปลว่า ลูกท้อ ส่วนคำว่า ทาโร่ เป็นคำที่คนญี่ปุ่นมักใช้เรียกชื่อลูกที่เป็นเพศชาย) ครั้งนี้เรามาเยือนประเทศญี่ปุ่นอีกครั้งที่เมืองของโมโมทาโร่ ซึ่งก็คือจังหวัดโอคายาม่า เป็นจังหวัดขนาดกะทัดรัดแต่ไม่แออัด อากาศดี ทั้งผู้คนยังน่ารักมาก ที่สำคัญคือมีสถานที่ท่องเที่ยวกระจายอยู่ทั่วไปหมด อาทิ สวนโคระคุเอ็น  ปราสาทโอคายาม่า เมืองคุราชิกิ ถนนกางเกงยีนส์โคจิมะ รวมไปถึงสวนผลไม้ที่มีให้เลือกรับประทานกันตลอดทั้งปี ที่สำคัญคือผลไม้ที่นี่มีรสชาติอร่อยมาก จนได้รับฉายาว่า “อาณาจักรผลไม้” กันเลยทีเดียว สิ่งที่ทำให้ผลไม้ของจังหวัดโอคายาม่าอร่อยคงเป็นเพราะมีดินที่ดี บวกกับการจัดเก็บผลไม้ด้วยเทคโนโลยีสุดพิเศษ ในอุณหภูมิกำลังพอเหมาะ ทำให้มีรสชาติเยี่ยม โดยเฉพาะลูกท้อหรือ “ลูกพีช” ผลไม้ขึ้นชื่อของจังหวัดแห่งนี้
 
       ครั้งนี้เรามากันที่ “Tomomi En” สวนลูกพีชในตำนานที่นักท่องเที่ยวไม่ควรพลาด ภายในสวนมีต้นพีชหลายสายพันธุ์ให้เลือกชม และจะมีแบ่งสัดส่วนไว้เพื่อให้นักท่องเที่ยวได้เก็บเองด้วย และลูกพีชที่เก็บได้สามารถนำใส่กล่องกลับบ้านได้ (ปริมาณการเก็บขึ้นอยู่กับแพ็กเกจที่ซื้อ) หลังจากเก็บเสร็จก็ถึงเวลาแห่งการรับประทาน โดยเขาจะจัดบริเวณให้นั่งเป็นกลุ่ม ๆ แล้วนำพีชมาให้กลุ่มละถาดแบ่งกันไป รวมถึงสอนวิธีการรับประทานอย่างถูกต้อง สำหรับรสชาตินั้นขอบอกเลยว่าฟินเวอร์ หวานอมเปรี้ยวหน่อย อร่อยมาก

ลูกพีชของที่นี่มีหลากหลายสายพันธุ์ แต่ที่นิยมกันมากคือพีชขาว (White Peach) โดยเฉพาะสายพันธุ์ชิมิซุ (Shimizu White Peach) ซึ่งถือว่าเป็นราชินีลูกพีช มีความหวานฉ่ำที่สุดในบรรดาพีชทั้งหมด เนื้อเรียบเนียน หวานพิเศษ และมีกลิ่นหอม เป็นความอร่อยที่ถ้าได้รับประทานสักครั้งจะไม่มีวันลืม คุณลักษณะของพีชสีขาวพันธุ์ชิมิซุ (Shimizu White Peach) คือมีผลขนาดใหญ่ประมาณ 250-300 กรัม มีเนื้อขาว แน่น และนุ่ม เมื่อกัดแล้วจะมีน้ำจากลูกพีชออกมา และเมื่อลูกพีชสุกงอมเต็มที่ ผิวของลูกพีชจะไม่เปลี่ยนสีตาม จะคงสีขาวนวลไว้ ทำให้เป็นลูกพีชที่สวยงาม และช่วงที่พีชสีขาวพันธุ์ชิมิซุอร่อยที่สุดคือช่วงปลายเดือนกรกฎาคม-กลางเดือนสิงหาคม หลังจากเก็บลูกพีชจากสวนจนอิ่มหนำแล้ว แนะนำให้ไปลองชิมซอฟท์ครีมรสพีชที่ด้านในร้านค้า หรืออาจซื้อผลไม้ขึ้นชื่อของเมืองเป็นของฝากกลับบ้านได้ เพราะนอกจากจะมีลูกพีชแล้ว ยังมีองุ่นรสหวานกรอบทั้งสีเขียวและม่วงรอคุณอยู่เช่นกัน
คนไทยไม่คุ้นชินกับลูกพีชเท่าไรนัก แต่ถ้าพูดว่า ลูกท้อ หรือ “ซิวท้อ” (ในภาษาจีน) จะรู้จักมากกว่า เรารู้จักซิวท้อกันเพราะชาวจีน (ในประเทศไทย) เป็นผู้นำเข้ามาไหวในงานมงคลต่าง ๆ เพราะถือเป็นผลไม้มงคลที่เชื่อกันว่า รับประทานแล้วจะมีอายุยืนยาว ซึ่งเมื่อพิจารณาถึงคุณค่าสารอาหารแล้วก็ถือว่าเป็นความเชื่อที่ไม่น่าจะผิดไปจากความจริง เนื่องจากมีคุณประโยชน์มากมาย ทั้งวิตามิน A ช่วยบำรุงสายตา มีวิตามิน C ป้องกันโรคหวัด และโรคเลือดออกตามไรฟัน ให้แร่ธาตุแคลเซียมและฟอสฟอรัสช่วยเสริมสร้างกระดูกและฟัน ทั้งยังแก้โรคหอบหืด หล่อลื่นลำไส้ แก้ไอ รักษาอาการปวดของโรคไส้เลื่อน ลดอาการเหงื่อออกมาก ช่วยลดความดันโลหิต มีสารต้านอนุมูลอิสระ คือ "เบต้าคริปโตแซนทิน" ช่วยป้องกันไม่ให้เซลล์ถูกทำลาย ช่วยบำรุงหัวใจและกระเพาะอาหาร เป็นยาระบายอ่อน ๆ ในผลลูกพีชยังมีเกลือแร่โบรอน ซึ่งทำให้สมองกระฉับกระเฉงและกระปรี้กระเปร่า ถ้าได้รับเกลือแร่โบรอนในปริมาณต่ำ จะทำให้สมองทำงานช้าลงและสมาธิสั้น

ในบ้านเราก็มีการปลูกท้อเช่นกัน ในพื้นที่ทางภาคเหนือที่มีอากาศเย็น ชาวเขาทางภาคเหนือมีการปลูกท้อพันธุ์พื้นเมืองที่เรียกว่า “แปะมุงท้อ” มานานแล้ว แต่ไม่นิยมรับประทานผลสด เพราะผลมีขนาดเล็ก เนื้อน้อยรสชาติไม่อร่อย ทางมูลนิธิโครงการหลวงจึงได้ทำการคัดเลือกและปรับปรุงพันธุ์จนได้ผลขนาดใหญ่ รสและคุณภาพดีกว่าพันธุ์ดั้งเดิม จึงเริ่มนิยมรับประทานผลสดและเป็นที่รู้จักกันมากขึ้น
 
โชคดีว่าช่วงที่ไปนั้นเป็นช่วงที่ลูกพีชอร่อยที่สุด (เดือนกรกฎาคม พ.ศ.2559) ดังนั้นจึงได้ลูกพีช และขนมต่าง ๆ ที่มีลูกพีชเป็นส่วนผสมกลับมาฝากเพื่อน ๆ ที่ออฟฟิศมากมาย สำหรับผู้ที่ต้องการจะไปเที่ยวในช่วงเดือนกรกฎาคม แนะนำให้เตรียมตัวสักหน่อย เนื่องจากเป็นช่วงที่ร้อนที่สุดของประเทศญี่ปุ่น ดังนั้นแนะนำให้ใส่หมวกและเสื้อแขนยาวโปร่ง ๆ ที่ช่วยระบายลมได้ รวมถึงพกน้ำดื่มไปด้วยจะช่วยได้ดีทีเดียวค่ะ

วิธีรับประทานลูกพีชให้อร่อย : ถ้าผลไม่มีสีเขียวแล้วหมายความว่าเริ่มสุก แนะนำให้รับประทานให้เร็วที่สุด หากใส่ไว้ในตู้เย็นก่อนรับประทานสัก 2 ชั่วโมง รับประทานแบบเย็นเล็กน้อยจะอร่อยขึ้น แต่ถ้าแช่นานเกินไปกลิ่นหอมและรสหวานของลูกพีชจะจางลง และการวางตากแดดจะทำให้ลูกพีชเสียหาย
 
การเดินทาง : จากสถานี Okayama ขึ้นรถบัสใช้เวลา 40 นาที ลงที่ป้ายบัส Shimoichi และเดินต่ออีก 5 นาที
ดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ http://www.hakutou.jp
ขอขอบคุณผู้ประสานงาน : จังหวัดโอคายาม่า และจังหวัดคะงะวะ
 

---