เนื่องจากเมื่อวันที่ 9 สิงหาคม 2559 สำนักข่าว CNN ได้เผยอันดับเมืองที่ได้ชื่อว่า เป็นเมืองแห่งร้านอาหารริมทางที่ดีที่สุดในโลก และปรากฏว่ากรุงเทพฯ เมืองหลวงประเทศไทย ก็ถูกเลือกให้นั่งแท่นสุดยอดเมืองแห่งอาหารสตรีทฟู้ดอันดับ 1 เลยทีเดียว ส่วนแหล่งของกินที่ไม่ไปไม่ได้เลยก็คือเยาวราชนั่นเอง เพราะมีอาหารให้เลือกรับประทานหลายชนิด ทั้งอาหารคาว อาหารหวาน เครื่องดื่ม ของว่าง ฯลฯ ซึ่งแน่นอนว่ามีมากมายจนกลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวอีกแห่งหนึ่งที่สำคัญของเมืองไทย

ส่วน 10 อันดับสุดยอดเมืองแห่งอาหารสตรีทฟู้ดที่ดีที่สุดในโลก ได้แก่ กรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น, นครโฮโนลูลู รัฐฮาวาย สหรัฐอเมริกา, เมืองเดอร์บัน ประเทศแอฟริกาใต้, เมืองนิวออร์ลีนส์ รัฐลุยเซียนา สหรัฐอเมริกา, เมืองอิสตันบูล ประเทศตุรกี, เกาะฮ่องกง, กรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส, กรุงไคโร ประเทศอียิปต์ และเมืองมาราเกช ประเทศโมร็อกโก ซึ่งทุกแห่งล้วนแล้วแต่เป็นประเทศที่มากไปด้วยวัฒนธรรมด้านอาหารแทบทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของประวัติความเป็นมา รวมถึงรสชาติอาหารที่สามารถเข้าถึงคนได้ทั่วทั้งโลก นอกจากเมืองหรือประเทศที่ได้รับรางวัลนั้น เราเชื่อว่าอีกหลาย ๆ แห่งในโลกนี้ก็มีอาหารสตรีทฟู้ดอยู่เช่นกัน และที่เราคุ้นเคยกันเป็นอย่างดีคงหนีไม่พ้น ประเทศเกาหลี ซึ่งนับเป็นอีกประเทศหนึ่งที่มีประวัติของอาหารเก่าแก่ไม่แพ้ชาติอื่น ๆ มีรสชาติที่หลากหลาย อีกทั้งยังมีสไตล์เป็นของตัวเองจนทำให้หลาย ๆ คนอยากไปลิ้มลองรสชาติของจริงถึงถิ่นกันเลยทีเดียว
 
กล่าวถึงอาหารเกาหลีแบบโบราณที่เราเคยเห็นในสารคดีหรือตามซีรีส์ยอดฮิตต่าง ๆ มักจะมาในรูปแบบจัดเต็มที่เรียกว่า "ฮันจองชิก" (한정식) โดยในหนึ่งสำรับประกอบด้วย ข้าว ซุป และกิมจิเป็นหลัก นอกจากนั้นมีกับข้าวที่ทุกคนรับประทานร่วมกัน และบันซัน ซึ่งเป็นเครื่องเคียงจานเล็ก ๆ จำนวนบันซันจะมากหรือน้อยขึ้นอยู่กับฐานะทางสังคม ส่วนใหญ่สามัญชนมี 3 อย่าง ถ้าเป็นเชื้อพระวงศ์อาจมีถึง 12 อย่าง เครื่องเคียงเหล่านี้ได้แก่ ผักลวก ผักนึ่ง และอาหารทะเลแห้ง ซึ่งอาหารทุกอย่างจะถูกจัดวางไว้พร้อมกันบนโต๊ะ โดยใช้อุปกรณ์การรับประทานเป็น ชามหินใบใหญ่ ที่เก็บความร้อนได้ดีใช้ใส่อาหารร้อน ชามโลหะ สำหรับอาหารเย็น ช้อนด้ามยาว และตะเกียบโลหะ คนโบราณของเกาหลีเชื่อว่า อาหารนอกจากทำให้อิ่มท้องแล้วยังมีผลด้านการบำรุง ดังนั้นพืชผักทุกชนิดที่นำมาประกอบอาหารหรือรับประทานสด ๆ มักมีสรรพคุณทางยา ใช้รักษาโรคภัยและบำรุงร่างกาย ซึ่งมีมาช้านานตั้งแต่ราชวงศ์โชซอน ซึ่งพบว่าการเสวยของพระราชาเกาหลีมักจะมีข้าวสองชาม ชามหนึ่งเป็นข้าวธรรมดา ส่วนอีกชามเป็นข้าวผสมข้าวหนียว หุงด้วยน้ำถั่วแดง เพราะเชื่อว่าการรับประทานข้าวแดงจะช่วยสะเดาะเคราะห์ให้พ้นภัย โดยในสมัยก่อนพระราชาเกาหลีจะเสวยวันละ 5 มื้อ มื้อเช้าที่สุดก็ประมาณ ตี 5 ตี 6 เรียกว่า “มื้อรุ่งอรุณ” ส่วนมื้อเช้าประมาณสิบโมงเช้า ต่อด้วยมื้อเที่ยง มื้อเย็น และสุดท้ายคือคือมื้อดึก ซึ่งส่วนใหญ่ก็เป็นผลไม้ ขนมหวานหรือเกี๊ยว

อาหารเกาหลีมีลักษณะเป็น หยิน-หยาง ซึ่งถือเป็นเอกลักษณ์ที่สำคัญเพื่อช่วยรักษาสมดุลให้กับร่างกาย เช่น ชาวเกาหลีนิยมรับประทาน ซัมกเยทัง หรือซุปไก่โสม เพื่อเรียกกำลังในช่วงฤดูร้อน หรือหากอากาศหนาวเย็น ร่างกายต้องการอาหารเพื่อทำให้อบอุ่น ต้องรับประทาน “ชินซอลโล” หรือหม้อร้อนที่ประกอบด้วยเนื้อปลา ผัก หรือเต้าหู้ ซึ่งในแต่ละพื้นที่จะพัฒนาอาหารเพื่อให้ตอบรับกับภูมิอากาศในภูมิภาคนั้น ๆ เพื่อให้เข้ากับลิ้นหรือรสชาติที่คุ้นเคย ในปัจจุบันอาหารเกาหลีส่วนใหญ่มีรสชาติจัดจ้านและเค็ม โดยเฉพาะอาหารทางภูมิภาคตอนใต้ แต่ถ้าเป็นอาหารทางภูมิภาคตอนเหนือรสชาติจะนุ่มนวลกว่า นอกจากนั้นยังแทรกคุณค่าทางอาหารเข้าไปอย่างครบถ้วน เราจะเห็นได้ว่าอาหารเกาหลีส่วนใหญ่มักมีสีสันที่สวยงาม ประกอบไปด้วยอาหาร 5 หมู่ และ 5 สี ทั้งสีแดง เขียว ดำ ขาว และเหลือง ตามหลักธรรมชาติแห่งเต๋าและขงจื้อ รวมถึงทุกมื้ออาหารต้องมีผักดอง “กิมจิ” รับประทานร่วมด้วย นอกจากนั้นยังมีอาหารหมักดองอีกหลายชนิดซึ่งเป็นที่นิยม อาทิ ช็อดกัล (젓갈 - อาหารทะเลหมักเกลือ) และท็อนจัง (된장 - ถั่วเหลืองหมักเหลว) ขึ้นชื่อในรสชาติโดยเฉพาะและมีคุณค่าทางโภชนาการสูง
 
ทำความรู้จักอาหารเกาหลีกันก่อน... อาหารเกาหลีมีหลายชนิดให้เลือกรับประทาน ทั้งอาหารจานเดียว กับข้าว ของว่าง ของหวาน รวมถึงเครื่องดื่ม ซึ่งที่เรารู้จักกันส่วนใหญ่นั้นเป็นมักมี “ข้าว” เป็นส่วนประกอบหลัก เริ่มจาก บับ (Bap) ข้าวนึ่ง และจุค (Juk) ข้าวต้ม นับเป็นอาหารจานหลักของคนเกาหลี ส่วนใหญ่ใช้ข้าวเหนียว หรืออาจใช้ถั่ว เกาลัด ข้าวฟ่าง ถั่วแดง ข้าวบาร์เลย์ หรือธัญพืชชนิดต่าง ๆ ประกอบเพื่อเพิ่มรสชาติและคุณค่าทางโภชนาการ นับเป็นอาหารบำรุงร่างกาย

กุก (Guk) ซุป เป็นอาหารจานสำคัญมักเสิร์ฟพร้อมข้าว สามารถปรุงได้หลายรสชาติแล้วแต่ท้องถิ่น รวมถึงวัตถุดิบที่ใส่ลงไปด้วย อาทิ ผัก เนื้อสัตว์ ปลา หอยเชลล์ สาหร่ายทะเล หรือกระดูกวัว
จิเก (Jjigae) สตู คล้ายกับซุปแต่มีความข้นมากกว่า ส่วนใหญ่ทำมาจากเต้าเจี้ยว มีรสชาติเผ็ดร้อน และมักเสิร์ฟในชามหินร้อน
จิม และ ชอริม (Jjim and Jorim) คือเนื้อหรือปลาตุ๋น ทำด้วยผัก ชุป ซอสถั่วเหลือง นำมาต้มในไฟอ่อน
นามุล (Namul) เป็นการนำพืชและผักใบเขียวมาต้มเพียงเล็กน้อย หรือทอดผสมกับเกลือ ซอสถั่วเหลือง งาเค็ม น้ำมันงา กระเทียม หอมหัวใหญ่ และเครื่องเทศ มักใช้รับประทานร่วมกับมื้ออาหาร ใช้เป็นผักแกล้ม
จอทกอล (Jeotgal) เป็นอาหารทะเลหมักเกลือที่มีรสชาติเค็มจัด ทำจากปลาหมักโดยวิธีธรรมชาติ หอยเชลล์ กุ้ง หอยนางรม ไข่ปลา พุงปลา และเครื่องปรุงอื่น ๆ
กุย (Gui) ประเภทปิ้งย่าง การทำกุยคือการนำเนื้อหมักย่างบนเตาถ่าน อาหารเนื้อชนิดนี้ที่เป็นที่นิยมคือ พุลโกกิ (Bulgogi) และ คาลบิ (Galbi) ยังมีอาหารจานปลาอีกหลายอย่างที่ปรุงด้วยวิธีนี้
เชิน (Jeon) จานกระทะร้อน คือแพนเค้กชนิดหนึ่งที่ทำจากเห็ด ฟักทอง ปลาแห้งแผ่น หอยนางรม พริกเขียว เนื้อสัตว์ หรือเครื่องปรุงอื่น ๆ ผสมกับเกลือและพริกไทยดำก่อนนำไปชุบแป้งและไข่แล้วทอด
มันดู (Mandu) เป็นอาหารประเภทยัดไส้ต่าง ๆ ทำจากแป้งแผ่นยัดไส้เนื้อ เห็ด แตงทอด ถั่วงอก บางครั้งใช้เนื้อหมู เนื้อไก่ หรือปลา ลักษณะคล้ายเกี๊ยว
 
เมื่อโลกเปลี่ยนอาหารเกาหลีก็เปลี่ยนไปเช่นกัน ปัจจุบันอาหารเกาหลีไม่จำเป็นต้องวางสำรับมากมายเหมือนแต่ก่อน เพราะรสนิยมการรับประทานอาหารของคนเกาหลีถูกปรับให้ทันสมัยมากขึ้น โดยการนำอาหารดั้งเดิม และอาหารเพื่อนบ้านอย่างอาหารญี่ปุ่นมาผสมรวมกับอาหารตะวันตก ทำให้ได้เมนูใหม่ ๆ ขึ้นมามากมาย เราจะเห็นได้ว่าอาหารเกาหลีส่วนใหญ่มักมี “ชีส” เป็นส่วนประกอบด้วย ซึ่งดูแล้วไม่น่าจะเข้ากันเท่าไรนัก แต่ความจริงแล้วกลับเข้ากันได้ดีไม่มีที่ติ จนชาวตะวันตกเองยังตกใจกับเมนูอาหารรูปแบบใหม่ของเกาหลีกันเลยทีเดียว แหล่งรวมอาหารรูปแบบใหม่ของเกาหลีหนีไม่พ้นเมืองหลวงอย่าง “นครโซล” เป็นเมืองหลวงและมหานครที่ใหญ่ที่สุดของประเทศเกาหลีใต้ มีประชากรประมาณ 10 ล้านคน และเป็นเขตปริมณฑลที่ใหญ่ มีประชากรประมาณ 25 ล้านคน ซึ่งเป็นบริเวณที่อยู่อาศัยซึ่งประกอบด้วยบริเวณมหานครอินช็อนและจังหวัดคย็องกี เกือบหนึ่งในสี่ของประชากรชาวเกาหลีใต้อาศัยอยู่ในโซลและชาวต่างชาติอีกประมาณ 275, 000 คน ส่วนร้านอาหารนั้นจะถูกกระจายไปทั่วเมือง แต่จะมีมากในแหล่งอาศัย แหล่งออฟฟิศ รวมถึงมหาวิทยาลัยต่าง ๆ อาทิ ฮงแด, อีแด, ชินชน, อัพกูจอง, กาโรซูกิล และซัมชองดง

Korean Street Food ค่อนข้างมีความหลากหลาย... เริ่มจากร้านอาหารแผงลอยริมถนน ที่เรียกว่า “โพจังมาจา” มักมีอยู่ทั่วไปตามถนนสายหลัก ตรอกซอกซอยและในตลาดต่าง ๆ จึงหาซื้อรับประทานง่าย สะดวก สด สะอาด อร่อย และที่สำคัญคือราคาไม่แพง มีทั้งอาหาร ขนมพื้นเมือง อาหารฝรั่งอย่างไส้กรอก ฮอตดอก ก็มีเสียบไม้ขาย จะยืนรับประทานหรือให้ห่อกลับก็ได้ แต่โดยส่วนใหญ่คนเกาหลีจะยืนรับประทานหน้าแผงขายเลย ส่วนในฤดูหนาวร้านค้าพวกนี้ก็จะนำผ้าพลาสติกมาคลุม กลายเป็นซุ้มขายอาหารสีส้ม ๆ ที่เราเคยเห็นกันอย่างคุ้นตาในภาพยนตร์หรือซีรีส์ อาหารที่จำหน่ายในร้านประเภทนี้มีหลายชนิด อาทิ Eomuk Guk เป็นลูกชิ้นปลาที่มีลักษณะเป็นแผ่น โดยการเสียบไม้ยาว ๆ ต้มในหม้อน้ำซุปที่มีหัวไช้เท้า หอมหัวใหญ่ บางร้านต้มน้ำซุปกับปูทะเลตัวใหญ่ ๆ ใส่รากโสมลงไปด้วย รับประทานพร้อมซอสและน้ำซุป Dakkochi หรือไก่ย่างเสียบไม้ พรมด้วยซอสพริก รสชาติออกจัดจ้านปนหวาน นอกจากนั้นยังมีของทอดอย่าง ไส้กรอก ฮอตดอก หรือเมนูชุบแป้งทอดอื่น ๆ นอกจากนั้นยังมี ซุ้มขายอาหาร ร้านอาหารประเภทนี้จะมีที่นั่งให้ ส่วนใหญ่จะขายแต่อาหารพื้นเมืองเกาหลี โดยจะมีตัวอย่างชุดอาหารเป็นโมเดลจำลองให้ดูก่อนสั่งมารับประทาน แต่ละจานจะได้ปริมาณเยอะ ตกราว ๆ 5000 วอนต่อจาน ร้านค้านี้มองดูคล้ายกับร้านอาหารตามสั่งบ้านเรา ส่วนใหญ่จะออกมาตั้งร้านขายตั้งแต่ช่วงบ่ายแก่ ๆ ไปจนถึงดึกดื่นเที่ยงคืน ในหน้าหนาวจะมีการคลุมผ้าพลาสติกพร้อมกับมีฮีตเตอร์เปิดให้กับผู้ที่เข้าไปนั่งรับประทาน

วิธีการปรุงหรือเทคนิคต่าง ๆ ในการทำอาหารเกาหลียุคใหม่นั้นนับเป็นจุดขายแทบทั้งสิ้น เราจะเห็นได้จากอาหารใหม่ ๆ มักมีการนำชีสเข้ามาเป็นส่วนผสมหลัก โดยการนำเมนูเก่าที่คุ้นเคยมาปรับใหม่เพื่อให้เข้าถึงคนยุคใหม่ อาทิ เมนูหม้อไฟที่เรียกว่า Budae-jjigae ที่มีการนำมอซซาเรลลาชีสมาเป็นส่วนผสม เพื่อให้กลายเป็นเมนูใหม่ที่ทันสมัยมากยิ่งขึ้น สำหรับครั้งนี้เราได้นำเมนูยอดฮิตจากย่านดังในเกาหลีมาแนะนำให้รู้จักกัน โดยแต่ละเมนูนั้นมีรสชาติที่เข้ากับคนไทยได้ดี ทั้งยังสามารถหาวัตถุดิบได้ไม่ยากนัก เหมาะกับเป็นมื้ออร่อยในบ้าน หรือจะทำเพื่อการค้าก็ดีเช่นกัน
 

---