ความเป็นบ้านพี่เมืองน้องทำให้วัฒนธรรมเวียดนามกับไทยไม่ต่างกันเท่าไหร่นัก แต่จุดเด่นในอาหารเวียดนามคือมีความหลากหลายวัฒนธรรม เนื่องจากได้รับอิทธิพลจากจีนและฝรั่งเศสที่เข้ามาปกครองในยุคหนึ่ง อาหารเวียดนามจึงกระเดียดไปทางเอเชียซึ่งปนกลิ่นอายของตะวันตกไว้ได้อย่างพอเหมาะ

จุดเด่นของครัวเวียดนามอีกอย่างหนึ่ง คือ ส่วนผสมของอาหาร ซึ่งสะท้อนภูมิศาสตร์และทรัพยากรอาหารที่มีตามธรรมชาติ เวียดนามรับประทานข้าวเหมือนกับบ้านเรา เนื่องจากมีพื้นที่ราบลุ่มแม่น้ำแดงทางภาคเหนือ และที่ราบลุ่มแม่น้ำโขงทางใต้ซึ่งเหมาะกับการปลูกข้าว เวียดนามแบ่งพื้นที่ออกเป็น 3 ส่วน ซึ่งแต่ละภูมิภาคมีอาหารต่างกันออกไป อย่างภาคเหนือจะมีอาหารเน้นที่ แกงจืดแบบจีน หรือผัดผักต่าง ๆ ซึ่งได้รับอิทธิพลมาจากอาหารจีน อาหารในภาคกลางมีรสเผ็ดกว่าภาคอื่น เพราะมีอิทธิพลของอาหารจากในวัง และภาคใต้มีอิทธิพลของอาหารอินเดียเข้ามาเกี่ยวข้อง จึงมีผัก ผลไม้ และเนื้อสัตว์ที่หลากหลายกว่าภาคอื่น ๆ

ถึงแม้คนเวียดนามจะรับประทานข้าวเจ้าเป็นหลัก แต่ก็มีอาหารหลายอย่างที่ใช้ข้าวเหนียว... อาทิ บั๋นจึง และ บั๋นหย่าย เป็นข้าวต้มไส้ถั่ว ห่อด้วยใบตองเป็นรูปสี่เหลี่ยมและทรงกลม

บั๋นหล่ากาย  เป็นขนมแป้งข้าวเหนียวนวดกับใบป่านคั่วจนเป็นสีดำยัดไส้ถั่วทอง เป็นขนมหวานที่นิยมทั่วไป คนเวียดนามเรียกอาหารว่างหรือขนมที่ทำจากแป้งว่า “บั๋น” โดยการนำมาปรุงให้สุกด้วยวิธีนึ่ง ซึ่งได้รับอิทธิพลจากประเทศจีน แต่ก็นำมาปรับเปลี่ยนจนมีลักษณะเฉพาะตัว เช่น บั๋นกวน หรือขนมปากหม้อญวน

อาหารเวียดนาม เน้นผักสดในแต่ละมื้อ รวมถึงมีน้ำจิ้มหลากหลาย เครื่องปรุงรสส่วนใหญ่เป็นแบบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มากกว่าจีน จำพวก มะขาม มะนาว น้ำปลา น้ำกะปิ ปลาร้า และกุ้งจ่อม อาหารตามท้องถนนนอกจากอาหารพื้นถิ่นแล้ว ยังมีอาหารฝรั่งเข้ามาสอดแทรก เรียกว่า Banh มีลักษณะเป็นแท่งยาวเหนียวและค่อนข้างแข็ง เป็นการนำเอาขนมปังฝรั่งเศสมาย่างไฟอ่อน ๆ และผ่ากลางยัดไส้ด้วยผัก หมูยอ กุนเชียง และผัก นิยมรับประทานกับซอสพริก ซอสมะเขือเทศ